Obowiązujące stosunki pomiędzy przedstawicielami różnych krajów i te, które odbywają się między instytucjami międzynarodowymi są określone przez specjalną gałąź prawa.

Jest nią prawo międzynarodowe, które często mogłoby być mylone z międzypaństwowym prawem prywatnym. Dlatego też dziedzina odpowiadająca za kontakty pomiędzy krajami określana jest jako prawo międzynarodowe publiczne. Inną stroną w takich stosunkach mogłyby być różnorodnego rodzaju podmioty prawne. W ramy tego prawa (więcej szczegółów) wchodzi m.in. prawo konsularne czy też traktatowe. Funkcjonuje ponadto prawo kosmiczne i dotyczące organizacji międzynarodowych. Jednym z podstawowych akt odnoszących się do międzynarodowego prawa publicznego jest tzw. Karta Narodów Zjednoczonych. Do najważniejszych źródeł tego prawa zaliczają się różne zwyczaje międzypaństwowe czy też orzecznictwo sądów międzynarodowych. Jeżeli zostaną naruszone funkcjonujące normy, mogłyby być zastosowane specjalne sankcje, czyli ograniczenia, które mogłyby negatywnie wpływać na gospodarkę konkretnego państwa.

Układy pomiędzy cudzoziemcami, a podmiotami polskimi są zdefiniowane przez prawo (dobry prawnik – zobacz więcej) międzynarodowe prywatne. Mogłoby ono wywierać jakiegoś rodzaju wpływ na wewnętrzne prawo kraju, z jakiego wywodzi się dana osoba. Niezwykle ważny jest fakt, że przepisy prawa prywatnego muszą być traktowane jako bezwzględnie wiążące. W wypadku naszego kraju, fundamentalnymi źródłami międzynarodowego prawa prywatnego jest Konstytucja RP (art. 37,52,79) oraz oddzielne rozporządzenia (np. ustawa o obcokrajowcach) oraz porozumienia międzypaństwowe.

Poza tym funkcjonuje m.in. prawo wspólnotowe. Uczelnie, na których studenci mogą zdobywać wiedzę z zakresu takiej dziedziny prawa gwarantują, że prawnik o tej specjalizacji nigdy nie będzie narzekał na brak zatrudnienia.